Część 1 "Przebudznie" Rozdział 1

 

 Do jednego z Monumentów Bohaterów, które nie zostały zniszczone po Wojnie Sześciu Ludów, przybył potężny mag o imieniu Rohen. Miał na oko z pięćdziesiąt lat, siwe włosy, dość krótkie oraz niebieskie oczy. Był pomarszczony jak każdy w jego wieku a ubrany był w długą, sięgającą do ziemi szatę z peleryną w niebiesko-białych odcieniach. Miał też na sobie amulet z zielonym kryształem. Podszedł do ów Monumentu i zaczą mamrotać zaklęcie przywołujące ciała zmarłych. 
 W tym samym momencie z figur usadowionych na Monumencie wydobyły się jasno-żółte albo raczej białe promienie dotykające podłoża. Gdy promienie dotknęły ziemi zaczęły się materializować i tworzyć ludzkie sylwetki. Ciała były już ubrane w skórzany strój, tzn. bluzkę, spodnie i buty i były do siebie nieco podobne. Gdy ciała były gotowe by weszła w nie jakaś dusza, nazywana Esencją, Monument swoją mocą podniósł je że wisiały nieco w powietrzu. Były to ciała chłopaka z niedługimi brązowymi włosami i najprawdopodobnie zielonymi oczyma. Miał rozbudowane ciało i był nadzwyczaj przystojny. Na oko miał szesnaście lat. Drugie ciało zaś było ciałem dziewczyny z długimi, blond włosami i niebieskimi oczyma. Była bardzo piękna. Wyglądała na osobę która ma czternaście lat. W myślach Rohena pojawiła się myśl że ów istoty są rodzeństwem i tak też było.
 Gdy zauważył że moc Monumentu gaśnie a ciała powoli opadały na ziemię wyją ze swojej torby dwa flakoniki z dwiema Esencjami Dusz. Jedna była niebiesko-biała jak lód a druga czerwona jak ogień. Otworzył pojemniczki po czym wydobyły się z nich dwie, mieniące się w słońcu Esencje i wstąpiły w ciała nastolatków. Lodowa dusza weszła w ciało dziewczyny, zaś ogniowa w ciało chłopaka. Po chwili oboje wzięli głęboki oddech i padli na ziemię jak kamienie. Wtedy też moc Monumentu znikła na zawsze.
 Rohen widząc to wszystko zaczą:
-Lena, Luke, witajcie po ośmiu latach w świecie żywych- odparł to z taką dziką radością że rodzeństwo słysząc to roześmiało się w niebo głosy.
-To my nie żyliśmy?- zapytał chłopak z dziwnym wyrazem twarzy.
-Owszem, nie żyliście, ale teraz już jest inaczej.
-To co my tu robimy?- zapytała niepewnie dziewczyna.
-Chciałem prosić o pomoc.
-O pomoc w czym?- zapytał stanowczym tonem Luke.
-W obronie pewnej krainy... oraz pewnych ludzi.
-Ale jakiej krainie i jakim ludziom jeśli można wiedzieć?- znowu zapytała Lena.
-Tego się w net dowiecie, lecz nie tu. Musimy udać się w bezpieczniejsze miejsce.- odparł ze spokojem Rohen
-Czyli gdzie?- zapytali razem.
-Do Szarogóry dzieci, ostatniej twierdzy Królestwa Ludzi.

__________________________________________________________________________________

I jak podobał się Wam pierwszy rozdział? Mam taką nadzieję. Proszę o szczere komentarze :)